Ζουν στο Δέλτα από τη δεκαετία του ’60 οπότε οι ιδιοκτήτες τους -μετά την εκμηχάνιση της γεωργίας- τα άφησαν ελεύθερα. Η άγρια αγέλη, που κάποτε μετρούσε και 1000 άλογα, σήμερα περιλαμβάνει περίπου 70, αριθμός που ολοένα μειώνεται.
Σύμφωνα με έρευνα που εκπονήθηκε, είναι μεσαίου μεγέθους, με έντονες επιρροές από τις ελληνικές φυλές της Θεσσαλίας και της Πίνδου, αλλά και την αγγλική καθαρόαιμη φυλή. Εξοικειωμένα με την ανθρώπινη παρουσία, έχουν εντοπιστεί να καλπάζουν στην ανατολική όχθη, ενώ κατά τη διάρκεια του χειμώνα περνούν κάτω από την εθνική ή βόσκουν σε καλλιεργήσιμες εκτάσεις.
Οι χαμηλές θερμοκρασίες, η έλλειψη τροφής και ο περιορισμός του βιοτόπου τους λόγω της κτηνοτροφίας αποτελούν τους κυριότερους κινδύνους για την «εξαφάνισή» τους. Ουκ ολίγοι έχουν συγκινηθεί από το ζήτημα, ενώ ο Φορέας Διαχείρισης και ο Δήμος Δέλτα συνηθίζουν να τους αφήνουν τροφή κατά τους χειμερινούς μήνες.
