Ο αφανής ήρωας στην Ελλάδα του σήμερα, γράφει ο Λευτέρης Δανιηλίδης
Είναι κοινώς αποδεκτό το γεγονός ότι η οικονομική κρίση στη χώρα μας, έχει επηρεάσει αν μη τι άλλο, όχι μόνο την οικονομική δραστηριότητα της χώρας αλλά και την ψυχοσύνθεση της ίδιας της κοινωνίας της. Η κοινωνία δείχνει μεγαλύτερα σημάδια κόπωσης, χρόνο με τον χρόνο.
Πέρα όμως από την επιφάνεια της οικονομικής πραγματικότητας, πίσω από την καθημερινότητα, υπάρχει μια δυνατή ανθρώπινη ιστορία. Μια ιστορία που υπάρχει στη ζωή μας και μας αφηγείται σιωπηλά το περιεχόμενο της. Ο λόγος για τον μέσο οικογενειάρχη,άνδρα ή γυναίκα που στέκεται σαν βράχος στις δυσκολίες του σήμερα. Γονείς που θυσιάζονται για να μην λείψει τίποτα στα παιδιά τους, άνθρωποι που πασχίζουν στα πλαίσια της ελληνικής πραγματικότητας και αντιστέκονται στο ευρύτερο φάσμα της εποχής.
Οι άνθρωποι αυτοί βρίσκονται ανάμεσα μας, δίπλα μας, στις γειτονίες μας, στις πολυκατοικίες μας, στα στέκια μας και όμως δεν τους βλέπουμε. Η περηφάνια τους είναι αρκετά μεγάλη για να επιτρέψει να φανούν οι αντιξοότητες. Είναι άνθρωποι που παρά τις δυσκολίες τους, τους βλέπεις να χαμογελάνε,ξεγελώντας μέχρι κ τους δικούς τους ανθρώπους. Είναι άνθρωποι με πυγμή, έτοιμοι να αντιμετωπίσουν τα πάντα, έχουν μάθει να παλεύουν και να συνεχίζουν άτρωτοι την πορεία τους.
Υπάρχουν στιγμές που σε ξεγελάνε,σε κάνουν να πιστεύεις ότι δεν υπάρχουν δυσκολίες. Σου δίνουν κουράγιο,δύναμη και ηθικό να αλλάξεις τον τρόπο με τον οποίο βλέπεις τα πράγματα. Προσπαθούν να σου δείξουν τον δρόμο,διότι ο σωστός δρόμος είναι πάντα ο ανήφορος.
Είναι φορές που αναρωτιέσαι από που πηγάζει αυτή η δύναμη και δεν ξέρεις την απάντηση. Ίσως, νιώθουν το χρέος να αγωνιστούν,το χρέος να μην παραδοθούν, το παράδειγμα που θα δώσουν στα παιδιά τους για το ότι η δύναμη δεν προκύπτει από τις νίκες. Οι μάχες που δίνεις είναι αυτό που μεγαλώνει την δύναμη σου.. Όταν αντιμετωπίζεις δυσκολίες και αποφασίζεις να μην παραδοθείς, αυτό είναι δύναμη!
Δεν είναι λίγες οι φορές που ενώ προσπαθούσαμε να καταφέρουμε κάτι,είπαμε ”τα παρατάω”. Η αιτία ήταν μάλλον,η έλλειψη πίστης στον εαυτό μας. Το ξανασκεφτήκαμε, πεισμώσαμε και συνεχίσαμε. Η απαισιοδοξία είναι θέμα διάθεσης, η αισιοδοξία θέμα θέλησης. Γιατί ο άνθρωπος δεν γεννήθηκε για να τα παρατάει. Γεννιέται από την φύση του μαχητής.
Καιρός να παραδειγματιστούμε από τους αφανείς ήρωες γύρω μας. Είναι υποχρέωση μας να ζήσουμε την ζωή που δικαιούμαστε. Να προσπαθούμε για το καλύτερο, να υπερβαίνουμε τα όρια μας,γιατί τα όρια βρίσκονται πάντα μέσα στο μυαλό μας. Να είμαστε αισιόδοξοι και κάθε δύσκολη στιγμή να σκεφτόμαστε αυτούς τους ήρωες.
Λευτέρης Δανιηλίδης
Φωτογραφία: Κωνσταντίνα Ζαφειρίδου
