Μόνο το Φεστιβάλ Νεανικών Ορχηστρών δεν φτάνει, γράφει ο Γρηγόρης Αγγελίδης
Ακόμα ένα Διεθνές Φεστιβάλ Νεανικών Ορχηστρών το 19ο, φιλοξενήθηκε στη Σίνδο. Αποτελεί το μεγαλύτερο πολιτιστικό γεγονός του Δήμου, καθώς συγκεντρώνει εκατοντάδες μουσικούς από την Ελλάδα και την Ευρώπη και στη διαδρομή του αυτή έχει αγκαλιαστεί με θέρμη από τους δημότες.
Παρά την αδιαμφισβήτητη επιτυχία του συμβαίνει το εξής παράδοξο: το Φεστιβάλ αντί να διευρύνεται, σταδιακά συρρικνώνεται. Σίγουρα η έλλειψη πόρων συμβάλλει στην αποτυχία προσέλκυσης περισσότερων σχημάτων από το εξωτερικό, καθώς και στο μέγεθος της χρονικής διάρκειας του Φεστιβάλ. Ωστόσο σε μία εποχή κρίσης όπως αυτή που διανύουμε, η μουσική και ο πολιτισμός γενικότερα αποτελούν βάλσαμο και στήριγμα, τόσο των πολιτών, όσο και των θεσμών. Πριν ξεκινήσει τη πορεία παρακμής του Φεστιβάλ, δύναται να γίνει το θεμέλιο πάνω στο οποίο θα χτιστεί το καινούργιο προφίλ του ίδιου του Δήμου Δέλτα. Η αναδιοργάνωση του Φεστιβάλ περνά από τρία στάδια: α)περισσότερες συμμετοχές, β)μεγαλύτερη διάρκεια, γ)νέος χώρος διεξαγωγής.
Στο κομμάτι των συμμετοχών μπορούν να προσκληθούν περισσότερα σχήματα, με έμφαση σε μουσικά σύνολα από το εξωτερικό. Αυτό θα αυξήσει τη χρονική διάρκεια του Φεστιβάλ, ενώ παράλληλα θα δώσει τη δυνατότητα διεξαγωγής πολλών παράλληλων δραστηριοτήτων. Σεμινάρια σχετικά με τη μουσική και τα είδη της, ενημερωτικές και προωθητικές καμπάνιες, ώστε να ενισχυθεί η προσέλευση και η προσμονή για το γεγονός αυτό. Στα πλαίσια του Φεστιβάλ είναι δυνατό να διοργανώνονται ημερίδες και ομιλίες πάνω σε επίκαιρα θέματακαι πως αυτά αναδεικνύονται και σχολιάζονται μέσα από τη μουσική ειδικά και την τέχνη γενικότερα. Φυσικά για να συμβούν όλα αυτά ,εκτός από την απαραίτητη αναδιανομή των πόρων, απαραίτητη είναι η διαμόρφωση ενός κατάλληλου χώρου. Ο αύλιος χώρος του παλαιού δημοτικού της Σίνδου έχει δεθεί με το Φεστιβάλ, ωστόσο με τις απαραίτητες ενέργειες, τόσο το ίδιο το κτίριο μπορεί να αναδειχθεί και να φιλοξενήσει τις παράλληλες δραστηριότητες, όσο και να αναβαθμιστεί αισθητικά και ποιοτικά το ίδιο το Φεστιβάλ.
Πολιτιστικά ο δήμος Δέλτα μπορεί να αναπτυχθεί και πέρα από τα όρια του Φεστιβάλ. Κύτταρο αυτής της πολιτιστικής ανάπτυξης οι δημοτικές βιβλιοθήκες. Η βιβλιοθήκη επιβάλλεται να είναι το πνευματικό κέντρο κάθε τόπου. Ο τόπος όπου συγκεντρώνονται άτομα κάθε ηλικίας, για να διευρύνουν τους πνευματικούς τους ορίζοντες, να ανταλλάξουν απόψεις και εν τέλει να κοινωνικοποιηθούν. Αυτό προϋποθέτει οι βιβλιοθήκες να είναι σωστά οργανωμένες, επανδρωμένες με βιβλία και προσωπικό και προσβάσιμες στο κοινό. Με τον τρόπο αυτό θα ενισχυθούν και τα σχολεία του δήμου, καθώς θα μπορούν να τις επισκέπτονται μαθητές για να ενημερώνονται σχετικά με τη λειτουργία και το σκοπό τους,καθώς επίσης και να αντλούν πληροφορίες για τυχόν εργασίες τους. Με τον τρόπο αυτό ίσως έρθουν εγγύτερα στα βιβλία. Στο ίδιο μήκος κύματος βρίσκεται και η διοργάνωση εκθέσεων βιβλίου σε όλα τα δημοτικά διαμερίσματα. Παραδοσιακά οι εκθέσεις βιβλίου συγκεντρώνουν πλήθη κόσμου και βοηθούν, ώστε το διάβασμα να γίνει κομμάτι της ζωής όλων.
Παράλληλα με τις υπόλοιπες δράσεις, όπως πολιτιστικοί σύλλογοι, χοροεσπερίδες ή εκδηλώσεις, όπως αυτές που γίνονται στη Σίνδο για τον εορτασμό της Κοιμήσεως της Θεοτόκου, υπάρχουν και άλλες ενέργειες που μπορούν να γίνουν. Επειδή ο δήμος Δέλτα βρίσκεται πολύ κοντά στη Θεσσαλονίκη, τα δημοτικά διαμερίσματα δεν διαθέτουν τις υποδομές για να υποστηρίξουν το ανέβασμα μιας θεατρικής παράστασης ή την προβολή μίας ταινίας. Αυτό θα μπορούσε να διορθωθεί με την οικοδόμηση ενός θεάτρου ή ενός κινηματογράφου. Έτσι όχι μόνο οι ανάγκες των κατοίκων θα εξυπηρετούνταν, αλλά θα προσελκύονταν κάτοικοι και άλλων γειτονικών δήμων χωρίς αντίστοιχες υποδομές. Στο σημείο αυτό θα ήταν αναγκαίο να μην παραγνωρίσουμε τις προσπάθειες που καταβάλλουν οι θεατρικές ομάδες των σχολείων του δήμου ή την επιτυχία που είχε γνωρίσει το θερινό σινεμά (το οποίο θα μπορούσε να επανέλθει). Πλήθος δραστηριοτήτων θα μπορούσαν να προσδώσουν αίγλη στο δήμο μας, παρέχοντας παράλληλα στους δημότες υπηρεσίες υψηλής ποιότητας. Ενδεικτικά μπορούν να αναφερθούν, η διοργάνωση μόνιμων μουσικών φεστιβάλ(πέρα του Διεθνούς Φεστιβάλ Νεανικών Ορχηστρών), ενίσχυση μέσω δημιουργίας συλλόγων της τέχνης της ζωγραφικής ή της φωτογραφίας, δημιουργία συλλόγων λαϊκής τέχνης και παράδοσής και ενίσχυση των πολιτιστικών συλλόγων που ήδη υπάρχουν.
Αναμφίβολα οι παραπάνω σκέψεις φαντάζουν υπερβολικές και ουτοπικές. Δεν αποτελούν όμως αυστηρές επιταγές δράσης(ούτε επιβάλλεται να πραγματοποιηθούν όλες στον ίδιο χρόνο) , αλλά ένα μήνυμα αφύπνισης και δημιουργικότητας, έτσι ώστε να αναβαθμιστεί πολιτιστικά η περιοχή μας. Οποιαδήποτε ενέργεια είναι αναγκαίο να πραγματοποιείται στα μέτρα των δυνατοτήτων(οικονομικών, χωροταξικών κτλ). Ωστόσο για ένα δήμο που αυτοπροσδιορίζεται ως ο «δήμος του πολιτισμού», δεν είναι άσχημο να μένει στα τετριμμένα των προηγούμενων ετών και να μην προχωρά σε καμία προσπάθεια αναβάθμισης των δράσεών του; Τα οφέλη θα είναι πολλαπλά για όλους. Δράσεις υψηλού επιπέδου για τους δημότες, αίγλη και κύρος για το δήμο. Ας το σκεφτούμε λίγο.
Γρηγόρης Αγγελίδης
