Στεφάνια στα Σκουπίδια – Γράφει ο Γρηγόρης Αγγελίδης
Το πάρκο «Ηρώων» της Σίνδου ξυπνά αναμνήσεις σε όλους σχεδόν τους κατοίκους της κωμόπολής μας. Για άλλους είναι ο χώρος, στον οποίο ως μαθητές πραγματοποιούσαν τις σχολικές τους εκδρομές, για άλλους είναι το πάρκο στο οποίο είτε έπαιζαν μικροί, είτε ως γονείς φέρνανε τα παιδιά τους για να παίξουν. Φυσικά για τους περισσότερους αποτελεί τον χώρο όπου κατά τις εθνικές εορτές αποτίνουμε φόρο τιμής στους πεσόντες για την ελευθερία μας.
Ο χώρος λοιπόν αυτός, που έχει κάποιον ξεχωριστό συμβολισμό για τον κάθε κάτοικο της Σίνδου, δε θυμίζει με τίποτα την εικόνα που είχε στο παρελθόν. Οι κούνιες και τα παιχνίδια, στα οποία οι περισσότεροι από εμάς παίζαμε έχουν από καιρό εξαφανιστεί. Η ξύλινη περίφραξη του πάρκου αφαιρείται σε κομμάτια από αγνώστους και χρησιμοποιείται για καύση σε σόμπες και τζάκια. Αυτοκίνητα σταθμεύουν στο εσωτερικό του πάρκου, ενώ ορισμένοι αποθέτουν εκεί τα αγροτικά τους μηχανήματα. Η ειρωνεία της υπόθεσης: ένας μικρός σκουπιδότοπος έχει δημιουργηθεί πίσω ακριβώς από τους κάδους σκουπιδιών. Τα κτίρια που υπάρχουν στο εσωτερικό του πάρκου αφήνονται να γκρεμιστούν και όλα αυτά λίγες μόλις μέρες πριν οι μαθητές των σχολείων της Σίνδου βρεθούν εκεί για την καθιερωμένη κατάθεση στεφάνων της 25ης Μαρτίου.
Πόσο τιμητική είναι αυτή η κατάσταση εγκατάλειψης και διάλυσης ενός πάρκου, το οποίο βρίσκεται δίπλα ακριβώς από το Δημαρχείο και το Σιδηροδρομικό Σταθμό της Σίνδου; Τι είδους παράδειγμα δίνεται στα νέα παιδιά του τόπου; Είναι αυτός ο τρόπος, με τον οποίο οφείλουμε να μεταχειριζόμαστε έναν τόπο ιστορικής μνήμης;
Αυτά τα ερωτήματα οφείλουν να μας προβληματίσουν όλους. Όχι μόνο για την περιοχή της Σίνδου, αλλά για το κάθε πάρκο, την κάθε γειτονιά και τον τόπο, στον οποίο ο καθένας από εμάς ζει και εργάζεται.
Δείτε τις σχετικές φωτογραφίες:
