Ένα αφιέρωμα που δεν πρέπει να χάσετε.
Η λογοτεχνία αγαπά το σινεμά. Και αυτό θα φανεί και μέσα από το αφιέρωμα σε 11 αριστουργηματικές βαλκανικές ταινίες που βασίστηκαν σε λογοτεχνικά βιβλία, και συνθέτουν ένα αφιέρωμα του τμήματος «Ματιές στα Βαλκάνια» που δεν πρέπει να χάσετε στο 58ο Φεστιβάλ Κινηματογράφου Θεσσαλονίκης που θα διεξαχθεί από 2 έως 12 Νοέμβρη 2017. Τίτλος του; «Βαλκανική λογοτεχνία και σινεμά».
Τι θα δείτε; «Από φιλμ επιστημονικής φαντασίας με την υπογραφή του Σεμίχ Καπλάνογλου, μέχρι μαύρη κωμωδία και πολιτικό δράμα. Θαυματουργά κέικ με μαριχουάνα, δέκα μικροί νέγροι αλά βαλκανικά, φρικαλεότητες του πολέμου και γκέι έρωτες που αψηφούν τα ταμπού» είναι μια μικρή μόνο γεύση από τι περιλαμβάνει το πρόγραμμα. Μάλιστα αξίζει να σημειωθεί ότι οι 7 από τις 11 ταινίες του αφιερώματος -που επιμελείται ο υπεύθυνος του βαλκανικού προγράμματος, Δημήτρης Κερκινός- θα προβληθούν για πρώτη φορά στην Ελλάδα.
Οι 11 ταινίες
-«Η αθωότητα των αναμνήσεων» του Γκραντ Τζι (2015, Ηνωμένο Βασίλειο-Ιρλανδία-Ιταλία) – από το βιβλίο Μουσείο της αθωότητας του Ορχάν Παμούκ αποτελεί το ντοκιμαντέρ του βρετανού Γκραντ Τζι –γνωστού από βιντεοκλίπ και ταινίες για τους Radiohead και τους Joy Division- που μας ξεναγεί στον κόσμο του Μουσείου της αθωότητας, που ίδρυσε στην Κωνσταντινούπολη ο νομπελίστας Ορχάν Παμούκ.
– «Άνυδρο καλοκαίρι» του Μετίν Ερκσάν (1964, Τουρκία) – από την ομότιτλη συλλογή διηγημάτων του Νετζάτι Τζουμαλί. Με την αξεπέραστη μουσική του Μάνου Χατζιδάκι, μια ταινία – ορόσημο στο τούρκικο σινεμά. Ένας διαβολικός γαιοκτήμονας στέλνει άδικα τον αδελφό του στη φυλακή, αποπλανά τη νύφη του και κόβει το νερό στην περιοχή. Απληστία και λαγνεία σε ένα επίκαιρο σχόλιο.
-«Το κέρατο της κατσίκας» του Μετόντι Αντόνοφ (1972, Βουλγαρία) – από τη συλλογή Άγριες ιστορίες του Νικολάι Χαΐτοφ. Kill Bill του ’70, ένα βουκολικό γουέστερν για μια ανελέητη ιστορία εκδίκησης. Τον 17ο αιώνα, μια ομάδα Τούρκων βιάζει και σκοτώνει τη γυναίκα ενός βοσκού. Τυφλωμένος από μίσος, μεγαλώνει την κόρη του σαν αγόρι για να σκοτώσει μια μέρα τους υπαίτιους.
-«Χορός στη βροχή» του Μποστιάν Χλάντνικ (1961, Γιουγκοσλαβία/Σλοβενία) – από το μυθιστόρημα «Μαύρες μέρες, άσπρη μέρα» του Ντομινίκ Σμόλε. Ένας νεαρός ζωγράφος και η ερωμένη του, μεθούν, ανταλλάζουν προσβολές και βουλιάζουν στην παρακμή. Ταινία πρωτοποριακή, με επιρροές από τη γαλλική νουβέλ βαγκ (ο Χλάντνικ υπήρξε βοηθός του Κλοντ Σαμπρόλ).
-«Ο κλέφτης των ροδάκινων» του Βάλο Ράντεφ (1964, Βουλγαρία) – από το ομότιτλο διήγημα του Εμιλιάν Στάνεφ. Με φόντο τον Α΄ΠΠ, ένας συνταρακτικός καταδικασμένος έρωτας ανάμεσα σε έναν αιχμάλωτο πολέμου και τη νεαρή σύζυγο του διοικητή του στρατοπέδου, στην πρώτη διεθνή επιτυχία του βουλγαρικού σινεμά.
-«Τρία» του Αλεξάνταρ Πέτροβιτς (1965, Γιουγκοσλαβία/Σερβία) – από τη συλλογή διηγημάτων «Η φτέρη και η φωτιά» του Αντόνιχε Ισάκοβιτς. Συγκλονιστική αντιπολεμική ταινία για το επιμύθιο του πολέμου και τα ανεπανόρθωτα τραύματα που προκαλεί. Με επίκεντρο τους παρτιζάνους, τρεις ιστορίες εκτυλίσσονται στην αρχή, τη μέση και το τέλος του Β΄ΠΠ.
-«Η σημύδα» του Άντε Μπάμπαγια (1967, Γιουγκοσλαβία/Κροατία) – από το ομότιτλο διήγημα του Σλάβο Κόλαρ. Ταινία-αφιέρωση στην αγάπη και την έλλειψή της. Μια πανέμορφη κοπέλα πεθαίνει. Τότε ο σύζυγός της, που την αγνοούσε, νιώθει την απώλειά της. Οι προκαταλήψεις της επαρχίας και η θλιβερή μοίρα ενός κοριτσιού που όλοι θυμούνται σαν μια εύθραυστη σημύδα.
– «Πέτρινος γάμος» των Μιρτσέα Βερόιου και Νταν Πίτσα (1972, Ρουμανία) – από διηγήματα του Ίον Αγκαρμπιτσεάνου. Δυο οπτικά εκθαμβωτικές σπαρακτικές ιστορίες: Μια μάνα ξεπουλά ό,τι έχει για να ντύσει νύφη τη νεκρή κόρη της. Μια νύφη αναγκάζεται σε γάμο από υποχρέωση και το σκάει με έναν περιπλανώμενο μουσικό, προκαλώντας τον θάνατο ενός αθώου.
-«Η επιστροφή του νεκρού στρατού» του Ντίμιτερ Αναγνόστι (1989, Αλβανία) – από το βιβλίο Ο στρατηγός της νεκρής στρατιάς του Ισμαήλ Κανταρέ. Ένα αντιπολεμικό αριστούργημα που έχει μεταφερθεί πολλές φορές στο σινεμά. Ένας ιταλός στρατηγός ταξιδεύει στην Αλβανία για να επαναπατρίσει τα οστά ενός ένδοξου συνταγματάρχη. Μέχρι που ανακαλύπτει το πραγματικό αποτρόπαιο πρόσωπο του νεκρού.
-«Ο επαγγελματίας» του Ντούσαν Κοβάσεβιτς (2003, Σερβία και Μαυροβούνιο) – από το ομότιτλο θεατρικό έργο του. Μετά την πτώση του Μιλόσεβιτς, ένας πρώην μυστικός αστυνομικός συναντά τον άνδρα που παρακολουθούσε επί χρόνια, έναν αντιστασιακό που κατέληξε να γίνει ό,τι απαρνιόταν: ένα γρανάζι του συστήματος.
– «Οικογένεια Μορομέτε» του Στέρε Γκούλεα (1987, Ρουμανία) – από το ομότιτλο μυθιστόρημα του Μαρίν Πρέντα. Πριν το ξέσπασμα του Β΄ΠΠ και την έλευση του κομμουνισμού, η αγροτική τάξη πεθαίνει. Το χρονικό αλλαγών που συντάραξαν την Ιστορία, μέσα από τα μάτια μιας οικογένειας που διαλύεται.
Το Βαλκανικό πρόγραμμα
Στο Βαλκανικό πρόγραμμα θα δούμε:
-τον επιστημονικής φαντασίας «Σπόρο» του Σεμίχ Καπλάνογλου με πρωταγωνιστή τον Ζαν Μαρκ Μπαρ (Απέραντο γαλάζιο),
-το «Μια σύντομη εκδρομή» του Κροάτη Ιγκόρ Μπεζίνοβιτς που θα είναι κάτι σαν «Δέκα μικροί νέγροι» αλά βαλκανικά
-το τολμηρό ντεμπούτο της Ιβάνα Μλαντένοβιτς «Soldiers, a Story from Ferentari»
-τη μαύρη κωμωδία «Μυστικό συστατικό» του Γκιόρτσε Σταβρέσκι
-«Ana, Mon Amour» του Ρουμάνου Κάλιν Πέτερ Νέτζερ
-το «Ρέκβιεμ για την κυρία Γ.» του Μπόγιαν Βούλετιτς, την πρόταση της Σερβίας για το Όσκαρ καλύτερης ξενόγλωσσης ταινίας
-το «Ο ανθρακωρύχος» της Χάνα Σλακ, την πρόταση της Σλοβενίας για το Όσκαρ καλύτερης ξενόγλωσσης ταινίας (Crossroads-52ο ΦΚΘ και Works in Progress-57ο ΦΚΘ)
– το ρουμάνικο «Τσάρλεστον» του Αντρέι Κρετσουλέσκου(Crossroads-56ο ΦΚΘ και Works in Progress-57ο ΦΚΘ)
-το «3/4» του Βούλγαρου Ίλιαν Μέτεφ που κέρδισε με Χρυσή Λεοπάρδαλη για πρωτοεμφανιζόμενο σκηνοθέτη, στο Φεστιβάλ Λοκάρνο 2017
– και το τούρκικο «Zer» του Καζίμ Οζ.
Στις μικρού μήκους ταινίες θα δούμε:
-«Το αόρατο χέρι του Άνταμ Σμιθ» του Σλόμπονταν Μαξίμοβιτς, Σλοβενία όπου πρωταγωνιστεί ο Μάκης Παπαδημητράτος
– Cumulonimbus της Ιοάνα Μίσκιε,
-Μια χούφτα πέτρες του Στέφαν Ίβαντσιτς,
-Κόκκινο φανάρι του Τομά Βασάροφ,.
-και Into the Blue της Αντονέτα Αλαμάτ Κουσιγιάνοβιτς.
Πηγή: typosthes.gr
