Ζούμε στην εποχή της εικόνας. Ο περισσότερος κόσμος ασχολείται πολύ με την εμφάνιση του και το πως δείχνει στους υπολοίπους. Υπάρχουν άνθρωποι που για να δείξουν πιο κοντά στα σημερινά πρότυπα ομορφιάς ακολουθούν ειδικά προγράμματα διατροφής, γυμνάζονται, περιποιούνται το δέρμα και τα μαλλιά τους, αυτό όμως δεν είναι πάντα αρκετό. Οι γυναίκες μάλιστα τείνουν να είναι πιο επιρρεπείς και να κάνουν πολύ περισσότερα για να δείξουν τέλειες, αν και οι άντρες τις ακολουθούν πλέον επάξια . Όταν λοιπόν κάποιοι δεν είναι απολύτως ευχαριστημένοι με την εικόνα τους, βρίσκουν πολλούς τρόπους να την φτιάξουν, έστω και προσωρινά.
Κόμπλεξ λέγεται. Ή ανασφάλεια . Ψεύτικα μαλλιά, νύχια, βλεφαρίδες, ψεύτικο στήθος, ζυγωματικά, οπίσθια, πλαστικές, προϊόντα κατά της οποιασδήποτε ατέλειας πιστεύεις πως έχεις. Κι όλα αυτά για να δείξεις όμορφη. Αλλά τα κλισέ τύπου “Η ομορφιά πηγάζει από μέσα μας” δεν έχουν βγει τυχαία. Αν έδειχνες τόσο τέλεια εκείνη τη φορά που είχες ξοδέψει ώρες ολόκληρες για να ετοιμαστείς, δεν ήταν η αιτία ούτε τα μαλλιά ούτε τα ρούχα ούτε τίποτα άλλο πάνω σου. Ήταν η σιγουριά που αισθανόσουν μέσα σου για το πόσο καλά είχες καλύψει όλες σου τις ατέλειες, τόσο που μπορεί για λίγο να πίστεψες πως δεν υπήρχαν.
Και σήμερα έρχονται όλες αυτές οι ανασφάλειες που ο καθένας μπορεί να κουβαλάει, και μπλέκουν σε έναν απίστευτο χορό με τον Ναρκισσισμό. Όλα αυτά σε ένα ξέφρενο πάρτι επίπλαστης τελειότητας που μπορεί να λέγεται Facebook, Instagram ή Twitter και στο οποίο οι περισσότεροι προβάλουν κυρίως τον εαυτό τους. Με πλήθος selfie περασμένες από φίλτρα και επεξεργασίες πολλοί θέλουν να δείξουν πιο όμορφοι με σκοπό…
Αλήθεια ποιος είναι ο σκοπός; Να βρεις σύντροφο; Να σε θαυμάζουν οι γνωστοί και οι άγνωστοι σου; Να σε ζηλεύουν όσοι δεν μπορούν να σου μοιάσουν; Μα σε έναν κόσμο εικονικής πραγματικότητας φυσικά και μπορούν να σου μοιάσουν! Αρκεί να χρησιμοποιήσουν τα κατάλληλα φίλτρα και όλοι μπορούν να δείξουν αψεγάδιαστοι. Μα αν δείχνουν όλοι τέλειοι, κανείς δεν είναι ξεχωριστός. Κι αν δεν υπάρχει το διαφορετικό, τίποτα δεν ξεχωρίζει την ομορφιά από τη μετριότητα που τόσο μανιωδώς αποφεύγουμε.
Ασφαλώς δεν έχουν πέσει όλοι και στον ίδιο βαθμό στην παγίδα της ψεύτικης γοητείας. Οι τεχνικές “βελτίωσης του εαυτού” όμως έχουν εξελιχθεί και αφομοιωθεί τόσο από τον σύγχρονο κόσμο, που έχει γίνει συνήθεια και μόδα η αυτοπροβολή και η άκρατη ωραιοποίηση. Είναι λοιπόν πολύ εύκολο να παρασυρθεί κανείς και να φλερτάρει, αν όχι να ερωτευτεί, το εξωραϊσμένο είδωλο του.
Όλο αυτό θυμίζει λίγο τη σκιά μας. Όλοι έχουμε βρεθεί να την κοιτάζουμε κάποια στιγμή και να μαγευόμαστε από την σκοτεινή προβολή του εαυτού μας. Ανάλογα με το πως πέφτει το φως μπορεί να φαινόμαστε πιο λεπτοί, πιο ψηλοί, πιο εντυπωσιακοί και μυστηριώδεις από ότι πιστεύουμε πως είμαστε στην πραγματικότητα, και ευχόμαστε να ήμασταν έτσι.
Ξεχνάμε κάτι σημαντικό: η σκιά μας είμαστε απλά εμείς, αλλάζει μόνο η γωνία από την οποία βλέπουμε τον εαυτό μας. Έτσι, πρέπει να μάθουμε να τον βλέπουμε από την κατάλληλη γωνία και να μην φτάνουμε σε υπερβολές, γιατί οι άνθρωποι κοιτάζουν γύρω, βλέπουν, και εκτιμούν κυρίως ανθρώπους αληθινούς όχι τις σκιές τους. Άλλωστε όποιος είναι να μας αγαπά, θα μας αγαπά με όλες μας τις ατέλειες, ίσως μάλιστα να μας αγαπά ακριβώς για αυτές.
