Μηνάς, ο γιατρός της καρδιάς μας, γράφει ο Μάκης Ιωσηφίδης

Read More

Το λευκό όνειρο – του Μάκη Ιωσηφίδη

Read More

Κάλαντα στα Διαβατά τη Δεκαετία του ’60

Read More

Βρισκόμαστε στο μακρινό 1916. Εδώ και δυο χρόνια έχει ξεσπάσει ο Μεγάλος πόλεμος, αυτός που αργότερα θα ονομαστεί Α’ παγκόσμιος, ανάμεσα στις δυνάμεις της Αντάντ (Αγγλία, Γαλλία, Ρωσία) και τις δυνάμεις της κεντρικής Ευρώπης (Γερμανία, Αυστροουγγαρία, στις οποίες προστέθηκε λίγο αργότερα και η Οθωμανική Αυτοκρατορία). Στα πλαίσια του Μεγάλου πολέμου έρχονται αντιμέτωπες η τσαρική Ρωσία …

Σαν χθες ήταν όταν πρωτάκι στο Δημοτικό σχολείο Διαβατών τον χειμώνα 1960-61 κρυολόγησα άσχημα.

Στα μέσα της δεκαετίας του 60 η οικογένεια Μπουγιουκλή, βλάχικης καταγωγής, ήταν προβατοτρόφοι και είχαν τα μαντριά τους στα υψώματα των Διαβατών. Ο Νίκος Μπουγιουκλής ο επονομαζόμενος ‘’Κουλούσας’’ ήταν ένας ανύπαντρος μεσήλικας και υπέροχος άνθρωπος. Ήταν θαμώνας του καφενείου μας στα Διαβατά και με αγαπούσε πολύ. Πήγαινα τότε στην Τετάρτη Δημοτικού. Μια μέρα έφερε στον …

Δεκάχρονο παιδάκι, εκεί κάπου στα μέσα της δεκαετίας του 60, συνεννοούμαι με έναν φίλο μου να πούμε από κοινού τα κάλαντα την παραμονή των Χριστουγέννων και συναποφασίσαμε δύο πράγματα. Πρώτον, να μοιραστούμε επακριβώς τις εισπράξεις και δεύτερον να μην πούμε τα κάλαντα στα σπίτια μας.

Στην προσπάθειά μου εδώ και χρόνια να καταγράψω την ιστορία της γενέτειράς μου που είναι τα Διαβατά Θεσσαλονίκης, μου δόθηκε η ευκαιρία να γνωρίσω το έργο ανθρώπων που ανάλωσαν τη ζωή τους για να φωτίσουν την τοπική ιστορία της ευρύτερης περιοχής μας που είναι η δυτική Θεσσαλονίκη. Αυτός που με συγκλόνισε με το συνολικό έργο …

Ένα κείμενο του Μάκη Ιωσηφίδη για την επέτειο Γενοκτονίας των Αρμενίων

Έι πιτσιρίκο, σε βλέπω τόση ώρα στο διπλανό μπαλκόνι σ’ ένα τσιμεντένιο κλουβί να κάθεσαι με τις ώρες και να παίζεις κάτι σ’ ένα τάμπλετ. Είναι απόγευμα βρε μικρούλη, ώρα για παιχνίδι κι εσύ χαραμίζεις το χρόνο σου έτσι; Ξύπνα μικρέ, τα χρόνια που ζεις είναι ανεπανάληπτα και δεν θα ξανάρθουν.

Την Δευτέρα 17 Φεβρουαρίου στα 89 του χρόνια, ταξίδεψε στην γειτονιά των αγγέλων ο αγαπημένος μας Σπύρος Ιστίκογλου, ο άνθρωπος που για δεκαετίες γλύκανε την ύπαρξή μας με το ακορντεόν και τη φωνή του. Το κενό του δυσαναπλήρωτο και τα Διαβατά είναι φτωχότερα χωρίς αυτόν.