Γιατί πρέπει να απογραφούμε; γράφει ο Πασχάλης Αραμπατζής*


Κατ΄ αρχάς ας δούμε τι είναι η απογραφή.

Είναι:

α. η καταμέτρηση του Μόνιμου Πληθυσμού μιας περιοχής,
β. η καταμέτρηση του Νόμιμου Πληθυσμού της περιοχής των δημοτών κάθε Δήμου και Δημοτικής Ενότητας, που έχουν ελληνική υπηκοότητα και διαμένουν μόνιμα στην Ελλάδα,
γ. η συλλογή στοιχείων σχετικά με τη σύνθεση των νοικοκυριών και των πυρηνικών οικογενειών, αναφορικά με τον αριθμό των μελών τους,
δ. η συλλογή στοιχείων σχετικά με τα δημογραφικά, κοινωνικά, εκπαιδευτικά και οικονομικά χαρακτηριστικά του μόνιμου πληθυσμού,
ε. η  καταμέτρηση του αριθμού των κατοικιών κατά είδος (κανονικές ή μη κανονικές κατοικίες) και η συλλογή στοιχείων αναφορικά με τα κύρια χαρακτηριστικά και τις ανέσεις τους,
στ. η συλλογή στοιχείων σχετικά με τη μετανάστευση, εισερχόμενη και εξερχόμενη.

Σε τι ωφελεί όμως η καταμέτρηση του μόνιμου και νόμιμου πληθυσμού και η καταγραφή αυτών των στοιχείων; Ωφελεί τόσο στη διαμόρφωση πολιτικών όσο και στη διεκδίκηση εφαρμογής πολιτικών. Ενώ οι πολιτικές διαμορφώνονται από όλα τα επίπεδα διακυβέρνησης η διεκδίκηση εφαρμογής πολιτικών γίνεται με την προώθηση αιτημάτων που προβάλλονται από την ίδια την κοινωνία πολιτών προς όλα τα επίπεδα διακυβέρνησης. Προβάλλοντας, μια κοινωνία πολιτών τα καταγεγραμμένα στοιχεία μιας απογραφής, καταφέρνει όχι μόνο να στοιχειοθετήσει ένα αίτημά της αλλά και να το ενισχύσει ώστε να της ικανοποιηθεί. Ουσιαστικά η ίδια κοινωνία πολιτών δίνει μια προοπτική ευημερίας της περιοχής της. Προδιαγράφει το μέλλον της. Δίνει ένα καλύτερο αύριο για τις επόμενες γενιές.

Αν για παράδειγμα, σε μια περιοχή το 1991 τα παιδιά της ηλικιακής ομάδας 0-4 ετών ήταν 100, το 2001 150, το 2011 αυξηθήκαν σε 200 και το 2021 σε 300, αυτή η πληθυσμιακή μεταβολή ανά δεκαετία στοιχειοθετεί την απαίτηση για δημιουργία ενός ακόμη βρεφονηπιακού σταθμού, ενός τρίτου νηπιαγωγείου, ενός νέου δημοτικού σχολείου.

Αν για παράδειγμα, από τις προηγούμενες απογραφές μιας περιοχής δούμε το ποσοστό μαθητών που κατευθύνονται από το Γυμνάσιο σε ποσοστό 30% στο Γενικό Λύκειο και 70% στο Επαγγελματικό Λύκειο, η ανάπτυξη ενός Επαγγελματικού Λυκείου ή κι ενός ΙΕΚ είναι προτιμότερη από αυτή του Γενικού.

Αν για παράδειγμα, σε μια περιοχή δηλώσουν το 2021 ότι καθημερινά μετακινούνται 1000 κάτοικοι για εργασία από μια Δημοτική Κοινότητα του Δήμου Δέλτα στη ΒΙ. ΠΕ της Σίνδου (εργασιακή μετακίνηση) σε αντίθεση με τους 500 του 2011 ή τους 200 του 2001 αυτό αποτελεί στοιχείο προβολής αιτήματος για τη δημιουργία ενδοδημοτικής συγκοινωνίας.

Αν για παράδειγμα, σε μια αγροτική περιοχή ασχολούνται με τον πρωτογενή τομέα παραγωγής το 30% των κατοίκων της, αυτό αποτελεί ένα ικανό ποσοστό ώστε να προβληθεί η απαίτηση για καλύτερο αγροτικό οδικό δίκτυο.

Αν για παράδειγμα, δηλωθούν οι ενοικιαζόμενοι αποθηκευτικοί χώροι μιας περιοχής, αυτό μπορεί να συντελέσει στη δημιουργία μιας άτυπης βιοτεχνικής ζώνης με τις κατάλληλες υποδομές δημιουργώντας ταυτόχρονα ένα συγκριτικό πλεονέκτημα τόσο για την ίδια την περιοχή όσο και για τους ιδιοκτήτες των αποθηκευτικών χώρων και τους κατόχους γης.

Αν για παράδειγμα, δηλωθούν σε μια περιοχή οι κατοικίες, το ιδιοκτησιακό καθεστώς στο οποίο ανήκουν, την κατάσταση στην οποία βρίσκονται, οι κενές κατοικίες που υπάρχουν και η κατάστασή τους (οικιστικό απόθεμα) αυτόματα δημιουργούνται οι κατάλληλες συνθήκες για εισερχόμενη μετακίνηση για μόνιμη εγκατάσταση πληθυσμού. Αυτή η πληθυσμιακή εγκατάσταση είναι ένας παράγοντας τόνωσης μιας τοπικής οικονομίας.

Όλα αυτά τα στοιχεία, λαμβάνονται πολύ σοβαρά υπόψη είτε από την εκάστοτε κυβέρνηση, είτε από την εκάστοτε Περιφερειακή και Δημοτική Αρχή για να εφαρμόσουν τις πολιτικές τους για μια περιοχή. Λαμβάνονται υπόψη και από οποιονδήποτε επενδυτή που σκέφτεται να επενδύσει σε αυτήν την περιοχή όπως το επίπεδο των υλικοτεχνικών υποδομών, το επίπεδο κοινωνικοδημογραφικών και οικονομικών χαρακτηριστικών του οικονομικά ενεργού πληθυσμού της περιοχής (ποσοστά ανεργίας, ποσοστά σε μορφωτικά επίπεδα, πληθυσμιακή γήρανση κ.α.).

Ας ανοίξουμε την πόρτα μας στον απογραφέα μας. Ας παροτρύνουμε τον συνδημότη μας, τον συντοπίτη μας ημεδαπό και αλλοδαπό, τον οικονομικό μετανάστη της γειτονιάς μας να απογραφούν. Είναι ένας τρόπος να δώσουμε ΠΡΟΟΠΤΙΚΗ στον τόπο μας και στις επόμενες γενιές.

*Ο Πασχάλης Αραμπατζής είναι απόφοιτος του Τμήματος Πολιτικών Επιστημών ΑΠΘ, κάτοικος Καλοχωρίου